Een Steenrode Heidelibel heeft zijn intrek in mijn tuin genomen. Niet dat hij ( of is het misschien toch een zij?) toestemming gevraagd heeft, dat niet, maar hij gedraagt zich netjes en dus heb ik het maar goed gevonden.
‘s Morgens maakt hij een paar rondjes boven de tuin, warmt even op op de randen van de vijver, om daarna te vertrekken en uren later pas weer terug te komen.
In ruil voor zijn aanwezigheid in mijn tuin, mag ik hem af en toe op de foto zetten. Geduldig poseert hij voor me totdat ik de belichting en achtergronden van alle kanten bekeken heb en de meest gunstige voor hem heb uitgezocht zodat hij goed tot zijn recht komt.
Het is een soort kost en inwoning geworden, want af en toe eet hij ook gezellig een hapje mee. Vanaf de schutting bestudeert hij of er iets te eten is om daarna roerloos op een tak te gaan zitten wachten. Vandaag stond er “vlieg” op het menu. Zijn waardering voor het eten stel ik op prijs. De vlieg was in no time weg, dus zal hij wel lekker geweest zijn. Met verbazing heb ik toegekeken en ondertussen deze foto’s gemaakt. Van mij mag hij nog even blijven.
Is er al iets te eten? |
.....en dan....hebbes. Die vlieg is binnen. |
Allemaal bedankt voor jullie leuke reacties op mijn vorige blog "Goudgele akkers". Ik stel dat erg op prijs. Thanks to all my friends abroad for their spontaneous and nice comments on my last blog.
Groetjes, Joke